If you are happy and you know it clap your hands! - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Tessa Kuyvenhoven - WaarBenJij.nu If you are happy and you know it clap your hands! - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Tessa Kuyvenhoven - WaarBenJij.nu

If you are happy and you know it clap your hands!

Blijf op de hoogte en volg Tessa

24 Februari 2017 | Zuid-Afrika, Stellenbosch

Sinds er hier een virus hangt met iedereen die echt een soort nare buikgriep krijgt en verkouden en koortsig, wat natuurlijk super normaal is als het 36 graden buiten is, probeerde ik me goed staande te houden onder het mom 'ik word niet ziek, ik ben immuun'. Maar helaas mocht ik er ook aan geloven, een hele dag in bed en op het moment van schrijven nog steeds een beetje verkouden. Gelukkig was Matea, mijn Zwitserse huisgenootje er voor me 's avonds, toen ongeveer het hele huis uiteten ging, zei zij: Kom we gaan even buiten wandelen en een frozen yoghurt halen, granaatappel smaak, écht heerlijk. Ook heb ik me vandaag echt extreem intelligent gevoeld, wat ik normaal niet echt heb door de periode heen (bij deze nogmaals sorry arme groepsgenoten die met mij samen moeten werken). Ik ben naar mijn practicum gegaan en je mocht gaan als je klaar was, en sinds het break even 4vwo level was, was ik ongeveer klaar na 10 minuten, met een zeer struggelend persoon naast me die echt niet wilde dat ik al weg zou gaan. Goed persoon als ik ben, heb ik hem al mijn uitwerkingen gegeven en ben toch maar gaan genieten van mijn bed de rest van de dag. Hopelijk voel ik me snel beter, want in het weekend staat weekendje Kaapstad gepland!

Eerst gingen we weer naar Kayamandi om onze lieve kindjes nog een keertje te zien. We besloten om bij de super basics te blijven en dit werkte echt veel beter. De kindjes waren nog steeds super blij om ons te zien en ik ging een stuk trotser naar huis. Last minute hadden we nog een hostel gevonden, dus rond 15.30 vertrokken we naar Kaapstad! ZOVEEL ZIN IN. Matea, twee Duitse meisjes en een vriendin van een van die meiden en ik gingen op weg naar kaapstad om de stad een beetje te verkennen. In een super schattig restaurantje waar ze alleen maar gerechten hadden die ik niet kende, zijn we gaan eten, met uitzicht op een blijkbaar super professionele Hawaiiaanse surfer. (Funfact: Alle mensen uit Hawaï hebben een plat gezicht). Om het weekend in te luiden en de avond af te sluiten deden we wat drankjes bij Yours Truly, een bar die heel degelijk om 23.00 sluit, wat goed was voor onze prachtige hike die gepland stond voor de volgende dag. Terwijl ik door kaapstad liep besefte ik hoe blij ik eigenlijk was dat ik in Stellenbosch studeer dit half jaar in plaats van Kaapstad. Kaapstad is echt enorm, veel meer criminaliteit en ik voelde me echt wel een beetje onveilig de eerste avond. Maar dit mocht de pret in Yours Truly echt niet drukken. De zwarte mensen die fantastisch kunnen dansen, gewoon schijt hebben aan alles om hun heen, vind ik echt fantastisch. De typische toeristen die je even willen passeren je overal en nergens aanraken, wat zogenaamd nodig is om er langs te komen onder het mom 'I'm soooo sorry' en bedenken hoe we het beste aandacht konden krijgen van de mensen die niet 1meter65 zijn maar toch net even een stukje langer dan de gemiddelde bevolking hier, maakten de avond tot een groot succes.

De volgende ochtend gingen we lekker ontbijten in de Old Biscuit Mill, een markt met súper veel eten en wat leuke kettinkjes, en andere prulletjes en kleding. De grootste struggle van de dag was dan ook, wát gaan we eten. Dit resulteerde in overal van alles proeven en uiteindelijk een wrap met een omelet en een gigantische Belgische wafel. Nu waren onze buikjes goed gevuld voor een hike vanaf Kirstenbosch Botanical Gardens naar de top van de Tafelberg. we waren er nog steeds niet uit of deze toch nou 6 uur one way was, of misschien 3 uur heen en drie uur terug, maar dat maakte niet uit. We checkten de minimale benodigdheden en beseften ons dat we buiten dat we met minimaal 5 personen waren aan geen enkele vereisten voldeden, zoals een kaart, dus gingen we super goed voorbereid op weg. De wandeling was echt prachtig. Je liep eerst door een bos en allemaal trappen om hoog, en daarna met wat ladders en opgegeven moment brak het bos open en had je een overview over de gehele stad en kon je de toppen van de berg van heel dichtbij zien. Van rustige paden tot echt klimmen en klauteren en dan uiteindelijk was je echt op het hoogste puntje van de berg, waar we natuurlijk even de toeristische foto's konden maken. We konden echt alles zien, het was zo gaaf. Daarna nog 40 minuutjes over om de hele tafelberg over te lopen in de richting van het toeristische gedeelte waar ook de kabelbaan terug was en een lekker restaurantje, want we hadden wel wat te eten verdient nu. (de hike was uiteindelijk 2u15min tot de top). Helaas waren we wel slachtoffer van de 'tafelwolk' en hadden we in het toeristische gedeelte niet meer echt het uitzicht over de twaalf apostelen enzo, maar dat gaf niet. In 3 minuten waren we met de kabel weer beneden en konden we ons klaar maken voor een lekker dinertje. Om alle caloriën er weer aan te eten, bestelde ik de beste burger ooit met patat. Tot nu toe echt een ideaal weekendje, behalve dat de meiden soms even vergaten dat ik geen Duits sprak. Hoogtepunt was toen Anne drie keer haar Duitse vraag aan me herhaalde en ik zat echt zo, Anne... Nope. Maar ik neem het ze niet kwalijk, heb echt genoten. We sloten de avond af met een surffilm, van die bekende surfer in een nieuwe club, met gratis popcorn en allemaal stereotype surfers in de ruimte (lees: lang blond haar, gebruind gezicht, pet). Na wat rondgelopen te hebben in de stad en niet kunnen besluiten welke club oké was, zijn we lekker naar bed gegaan.

Geschiedenislesje: Vroeger hadden ze in Bokaap geen huisnummers, maar omdat men wel wilde weten waar ze hun post moesten afleveren en dergelijke, en Zuid Afrikanen alles behalve efficiënt zijn, hebben ze alle huisjes mooie kleuren gegeven. Wat nu vooral een toeristische attractie is geworden, maar was echt heel leuk om daar even rond te lopen. Het voelt echt als een ander wereldje. Hierna vonden we een leuk ontbijt plekje, en na wat grapjes met de man die daar werkte, besloot ik toch mijn heerlijk ontbijtje snel naar binnen te werken. Om de hoek hadden ze echt een heel schattig toeristisch marktje, waar ik zeker nog een keertje terug wil om een mooi canvas doek te kopen, het was echt prachtig, maar niet zo praktisch om mee te nemen. Omdat Matea en ik tickets hadden voor Goldfish en de rest niet, gingen zij naar het strand en hebben wij 40 minuutjes door Kaapstad gelopen naar V&A Waterfront. Mijn irritaties aan Matea waren eigenlijk volledig over en ik ben heel blij dat ik haar om me heen heb. Hier vlakbij was Shimmy's beach club en dat is echt de mooiste beach club ooit. Een zwembad met glazen wanden, uitzicht over de zee en heerlijke lounch banken, super spijtig dat we maar kort hier konden spenderen, want volgende activiteit stond alweer op het programma: Sushi eten in de beste sushi tent van Kaapstad. Er stond zelfs een rij, maar we hadden vrij snel een tafeltje, genoten van de heerlijke Sushi en verplaatsten onszelf naar Kirstenbosch, naar het concert van Goldfish. De muziek was eigenlijk veel beter dan verwacht en er hing echt een super relaxte sfeer. Dit is echt veel te gedetailleerd over het hele weekend, maar ondanks het vele Duitse gepraat heb ik er echt van genoten.

Na een weekend begint de normale week natuurlijk ook weer. De eerste presentaties van mijn LSCE vak waren vandaag, en wat waren die goed zeg. Ik voel al een beetje de druk voor mijn eigen, maar die is gelukkig pas 24 april. De debatten werden vrij vurig erover en ik besef me steeds meer dat ik echt meer moet leren over de onderwerpen als apartheid, kolonisatie en dat soort aspecten. Want ik wil ook op hoger niveau kunnen meepraten en goede argumenten kunnen geven en dergelijke. Dit is wel een goede motivatie om door te gaan met dit vak en er alles uit te halen. Ook is mijn Duikcursus deze week begonnen! Dus als alles goed gaat heb ik zondag mijn PADI! Super spannend! Ook was de avond aangebroken dat ik naar een braai ging, van een meisje waarvan ik dr naam echt niet had onthouden, ik had verwacht dat dit super ongemakkelijk zou worden, zeker omdat ik bijna niemand kende daar, maar uiteindelijk liep alles vrij soepel en heb echt genoten van een avondje onder nieuwe mensen. Ik weet niet of ik ze nog vaker ga zien, want dit meisje in nu weer verder op reis, maar het was echt een lekker avondje, met wijntjes, onder de sterrenhemel en heerlijke salades en vlees.

Deze week besefte ik ook dat leren uit een boek prima in de zon in je bikini kon, dus zo heb ik mijn duikboek doorgebladerd, lekker tannen en studeren, geef mij maar meer dagen van dat. Ook eindelijk Laura het Nederlandse meisje van de wijntasting van helemaal in het begin weer gezien, fijn om weer even met haar bij te kletsen, en wat plannen gemaakt voor tripjes. Ook stond de tweede surfles weer op het programma, en ik had een kleiner bord gepakt en dat ging nog steeds goed! Surfen is echt best wel vermoeiend, dus Netflix avondje met mezelf was zeker op zijn plaats. Zo gaan de daagjes wel lekker snel voorbij en het leven zn gangetje. Ene moment super happy andere moment een beetje verdrietig of eenzaam, maar dat hoort er allemaal bij. Op dit moment voel ik me weer vrij goed, probeer te genieten van de momentjes met mezelf en wat dingen te ondernemen en me minder druk te maken om wat anderen doen.

Ook heb ik mijn eerste zwembad duiksessie gehad, het is zo'n gek gevoel om te kunnen ademhalen onder water, en het is best even spannend om allerlei dingen te doen en skills te oefenen onder water, maar er zijn gelukkig twee leuke meiden die ook mijn groepje doen en kan echt niet wachten voor de volgende duiksessies. Moet er wel wat andere dingen voor afzeggen en kan deze hele week niet drinken (vind ik zó niet erg eigenlijk), maar ik hoop zo erg dat het het allemaal waard is. Dit weekend in de oceaan...!!

Vanochtend zijn we weer naar Kayamandi gegaan, de kinderen herkenden ons gelijk en je wordt overladen met knuffels, het is zo ongelofelijk schattig en lief. We hebben eindelijk een beetje de sleutel gevonden naar effectief lesgeven. Efficient is het niet, maar alles stap voor stap maakt in ieder geval dat ze het kunnen volgen. Ze hadden zelfs wat liedjes van afgelopen week onthouden en we hebben 10 minuten lang "if you happy and you know it clap your hands" gezongen. Dat is het voordeel aan deze kinderen, ze vinden alles leuk en ze kunnen alles prima doen voor een uur hahah. Ook wat plannen gemaakt voor zaterdagavond spelletjes avond, en beetje lopen grappen met wat mensen en eindelijk zonder problemen heerlijk mijn sarcastische zelf naar boven kunnen halen. Het komt in vlagen, maar het blijft wel lekker on point als het daar is. Nu staat mijn meest spannende activiteit voor de dag op het programma, Boodschappen doen. Want mijn koelkast is echt triest leeg.

  • 24 Februari 2017 - 13:45

    Inge :

    Hoi Tessa

    Wat maak je veel mee! Heel leuk om te lezen. Je gaat je al lekker thuis te voelen
    Heel veel plezier en succes met alles.

    liefs van Rob en Inge





Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tessa

Vanaf 14 januari vertrek ik naar Stellenbosch, Zuid-Afrika om hier mijn minor te doen voor mijn studie Bedrijfs- en Consumentenwetenschappen. Om vrienden en familie toch een beetje op de hoogte te houden van mijn hopelijk leuke leventje, heb ik toch besloten een blog bij te houden.

Actief sinds 14 Jan. 2017
Verslag gelezen: 180
Totaal aantal bezoekers 121645

Voorgaande reizen:

14 Januari 2017 - 30 Juni 2017

Stellenbosch, South Africa

Landen bezocht: