Alweer twee weken verder

Hmm, onder het mom, ik ga een blog bijhouden ben ik niet zo goed bezig aangezien het alweer twee weken geleden is dat ik mijn laatste blog schreef.

Op mijn welverdiende vrije dag hadden we besloten om naar Big Bay Blouberg Strand te gaan om hier The King of the Air Kitesurf Competition te kijken. Dit houdt in de beste kitesurfers ter wereld die immens grote sprongen maken terwijl ze aan het kitesurfen zijn. Klonk best gaaf, dus hee zo gezegd zo gedaan, wij met de über naar Blouberg. Waar de wind minimaal 24 knopen moest zijn, was het vandaag toch zeker 16, dus de kans dat deze competitie door kon gaan was niet zo groot. Maar hee, niet getreurd, de zon scheen en we hebben wat kitesurfers zien oefenen voor de grote dag die hoogstwaarschijnlijk niet vandaag moest zijn. Ook was het een van de eerste keren dat de Nederlanders in de meerderheid waren, met meer dan de helft van de deelnemers met Nederlands bloed. Dat ik de enige Nederlandse supporter was van de groep is dan ook niet echt belangrijk, ik voelde me weer verbonden met ons schattige kikkerlandje.

De volgende dag maakte ik me op voor mijn eerste business management college van maar liefst 45 minuten, over de vier belangrijke dingen die je nodig hebt voor het opzetten van een bedrijf. Mijn Zuid Afrikaanse huisgenoten beweren dat Business Management 'the most failed subject at Stellenbosch University' is, maar tot nu toe is het echt de mega basics die ik op de middelbare school gehad heb, dus ik heb nog enigszins vertrouwen in mezelf dat dit goed gaat komen. Na een middagje genieten aan mijn eigen zwembad heb ik besloten dat ik mijn mindset om ga gooien. Mensen waar ik me niet honderd procent prettig bij voel, daar ga ik niet mijn best voor doen om te veranderen en dan zie ik het wel. Hoe lang we deze mindset vol gaan houden is de volgende vraag natuurlijk, maar voor vandaag werkte het in ieder geval wel eventjes. Na wat nieuwe vrienden gemaakt te hebben die in Beach House wonen, konden we daar genieten van een braai om vervolgens lekker op stap te gaan. Ik heb me echt ongelofelijk goed vermaakt, en het is echt heel grappig om te zien dat het stappen echt niet anders is dan in Nederland.

Donderdag was dan de grote dag aangebroken van de langverwachte societyfair. Ik heb besloten om gewoon lekker met mijn geld te gaan strooien en me aan te melden voor de surf society, de wine society en ook een cursus duiken!! SOO excited! Dit gaat het helemaal worden dit semester, ik heb er zoveel zin in. Buiten deze extreme sporten zijn er natuurlijk ook andere skills die getraind moeten worden hier. Namelijk de bierpong skills. Zo gezegd zo gedaan, Oliver en ik gingen aan de training. Natuurlijk zonder bier, zou toch wat zijn zo midden op de dag, maar ik schreef historie daar. Gewoon twee keer gewonnen, wat ik helaas moest betalen door met kleren en al in het zwembad gegooid te worden. Het leven gaat niet altijd over rozen natuurlijk. Deze dag sloten we af met een heerlijk kampvuurtje, jazzy muziek, marshmellows en smerige chocola.

En daar was dan eindelijk de dag dat we naar Township Kayamandi gingen om les te geven op Ikaya Primary School. Het was best even pittig want isiXhosa lijkt echt op geen enkele manier op welke taal dan ook. Dus dat is wel een grote uitdaging. In het begin voelde ik me best een beetje ongemakkelijk, maar zodra de kindjes lekker aan het werk waren en we wat foto's begonnen te maken voor ons portfolio werden ze helemaal wild. Ze wilden allemaal selfies en op de foto met je en al hun verschillende handclaps aan je leren. Ze duwden elkaar allemaal omver om maar een beetje aandacht van je te krijgen. Echt ongelofelijk schattig. Ik wilde ze echt allemaal mee naar huis nemen. Het is best bizar om te beseffen dat die kinderen waarschijnlijk gewoon echt niks hebben. De township zelf ziet er namelijk echt verschrikkelijk uit. Het beeld dat je hebt van een township, dat is het ook. Wel zie je weer dat alle schoenendozen die we vroeger hebben opgestuurd naar ontwikkelingslanden echt wel goed terecht komen. Want ze hadden allemaal schattige Frozen tassen, lunchboxen of iets wat versiert was met andere Disney figuren. Het was echt super jammer om na 2 uurtjes deze lieve kindjes weer te verlaten, maar ik heb er echt zoveel zin om hier iedere week te komen en echt iets te kunnen betekenen voor hen die het nodig hebben. Na het inleveren van mijn assignment gingen we gelijk door naar het strand, die hier ook 'strand' heet om weer te gaan surfen. Echt súper gaaf, ik kon zelfs een paar keer staan op het bord. Dit is echt iets wat ik prima het hele semester zeker een paar keer per week kan doen als de studielading het toelaat! Volledig onder het zand en doodmoe gingen we door naar een super schattige markt waar super veel voedsel was, die we meer dan wat dan ook verdiend hadden. Genietend van heerlijke Afrikaanse live muziek en tempura garnalen en chicken wings zaten we daar in de zon met een wijntje. Hét goede leven. Moe en voldaan lag ik in mijn bedje de avond erna, te hopen dat ik alsjeblieft een keer langer kon uitslapen dan 6.45, want het is echt een super irritant ritme om iedere dag wakker te worden om stipt 6.45 (gelukkig kan ik hierna altijd nog wel eventjes verder slapen.)

De dag hierna ging ik wat doen met wat klasgenootjes en hun huisgenootjes, drie keer raden, we gingen weer surfen, maar dat vond ik natuurlijk geen probleem. Ik vond het ook wel fijn om eens wat zonder mijn Zwitserse huisgenootje te doen, want ik merk dat ik toch wel wat irritaties krijg aan haar aanhankelijk en afhankelijkheid. Heb al wel subtiel gebracht dat ze echt wat minder moet zeuren en klagen, maar we gaan zien waar het me brengt. Ik ben meestal niet op mijn leukst als ik geïrriteerd ben. De avond sloten we af met een heerlijke écht goddelijke burger @ Hudsons, de 'Amerikaanse' Burgertent hier.

Om dit sportieve weekend compleet te maken gingen we met een flinke groep naar Jonkershoek. Echt super dichtbij Stellies dus dat was ideaal. Het was echt een prachtige hike. Nu ik eraan terugdenk word ik er weer blij van, en ik wil zeker nog een keer terug om daar te gaan mountainbiken. Het voelde echt alsof je door een vallei uit een animatiefilm liep en hier en daar had je wat kabbelende beekjes en leuke watervalletjes. Toen we uiteindelijk bij dé waterval kwamen, bleek het dat je een soort onmenselijke berg moest beklimmen om daar te komen. Maar eenmaal daar aangekomen vond ik dat ik dat gewoon moest doen. Met mijn 3 Zuid Afrikaanse huisgenootjes durfde ik de uitdaging aan en het was het zo waard. Een sprong van ongeveer 4 meter in het ijskoude verse waterval water. Kan niet wachten om hier nog een keer te gaan canyoningen, ofwel Kloofing! De goedheid van de mens is ook weer bewezen door een vriendelijke man die ons weer omhoog trok om weer bij onze kleren uit te komen, anders had ik denk nog steeds in dit prachtige ijskoude water gedobberd. Zoals Megan zei "I'm a mountain person for the rest of my life!". Deze sportieve hike werd afgesloten met een lunch bij Rocomama's, de meest hilarische burgertent in Stellenbosch. Je krijgt een papiertje met allemaal ingrediënten en je kunt gewoon aankruisen wat je op je burger wilt. Ideaal. Ook heb ik eindelijk even met mn zus gebeld, wat heerlijk was, een uur gewoon met een vertrouwd iemand kunnen babbelen over van alles en nog wat.

Na dit weekend was het wel weer even pittig om vroeg op te staan voor school, maar wat ik helemaal vergeten was, was dat we in plaats van de les met onze klas een ochtend naar een museum in Kaapstad gingen. Het was een museum over de history van Zuid Afrika, "District 6" en over de apartheid en hoe verschrikkelijk dat was. Het was echt wel indrukwekkend, maar ik besef ook hoe weinig achtergrondkennis ik eigenlijk heb van deze wereld en dat ik me daar echt wel even beter in mag gaan verdiepen. Zeker omdat het lijkt alsof mijn hele klas wel van alles weet over dit soort zaken. Maar dat geeft natuurlijk wel weer meer gespreksstof. Het gaat echt een interessant vak worden, maar wel een flinke uitdaging. Na deze indrukwekkende ochtend kon ik me alweer klaarmaken voor de predrinks voor de rugby varsity cup. Bosman House was natuurlijk een verzamelplek voor iedereen die mee wilde, wat het allemaal gezellig maakte. Iedereen in dezelfde Varsity Cup shirts naar de wedstrijd wat eigenlijk inhield: Ongelofelijk slechte cheerleaders, heel veel bier en enthousiast volk. Ik ken nu ondertussen de basics van Rugby en blijkbaar is er een Nederlandse uitspraak exact het zelfde in het Afrikaans. Ik en mijn Afrikaanse huisgenootje Megan zijn het allebei vergeten, maar het verbond ons maximaal deze avond hahah.

Mijn vrije dinsdag was wat rustiger dan de afgelopen dagen, wat me in het begin een beetje onzeker maakte, maar ik denk dat ik er maar van moet genieten als het wat rustiger is, want ik ga het hier nog ongelofelijk druk krijgen denk ik. Ook heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd aan wat meiden die het plan hadden om te skydiven of ik misschien met hun mee kon. Ik ken ze niet echt, maar ik wil zo graag skydiven het lijkt me zo gaaf. Ik kon gelukkig mee, dus dat betekent dat ik de woensdag erna ga skydiven, O MY GOD. Ook stond er weer een nieuwe beerpong training op het programma, gevolgd door gewoon een rustig avondje.

Na al deze dagen van vreugde en festijn, moet het ook eens tijd voor studie zijn. Ik heb mijn gehele ochtend in de bieb gespendeerd met een Amerikaans klasgenootje, dus de lunch was nog wel leuk. Ik voelde me wel echt een mega nerd, want ik vond het eigenlijk best leuk wat ik aan het doen was. Ik heb een mega lange documentaire gekeken en hier een review over geschreven en een activity proposal voor mijn les van vrijdag. Hierna eindigden we weer bij Beach House voor een braai, gevolgd door een heerlijk stapavondje, waarbij mijn Afrikaanse skills weer op de proef werden gesteld. Ik kan de weg vragen en het antwoord verstaan in het Afrikaans! Jeej. Gratis über naar huis, altijd fijn. Ook heb ik officieel deze week mijn eerste frozen yoghurt allertijden gegeten. Het is zó chill. Echt een aanrader voor iedereen.

Ondanks al deze leuke dingen die me heel enthousiast maken als ik erover schrijf is mijn mindset change niet altijd een groot succes. Ik voel me nog steeds niet iedere dag 100% op mijn plek en heb het idee dat alles me echt nog een hoop energie kost. Maar daarom is dit schrijven wel goed, dan besef ik weer hoeveel gave dingen ik hier eigenlijk allemaal aan het doen ben en dat ik me niet perse alleen hoef te voelen. Het lesgeven op de basisschool was een voorbeeld die een beetje voorkwam uit dit dipje. Wat we bedacht hadden werkte niet helemaal zoals we het bedoeld hadden, met name vanwege de taalbarrière. Ik voelde me echt een beetje gefaald, en dit met name omdat ik de lat natuurlijk veel te hoog gelegd had. Maar als ik keek naar hoe super happy de kleine kiddies waren, dan had ik eigenlijk niks te klagen. Terwijl mijn stresslevel voor de studie een beetje stijgt had ik toch besloten dat 35 graden meer weer was om in de tuin bij het zwembad te liggen dan aan de studie en dit beviel me wel. Ik herpakte mijn dipje en toen gingen we naar de METS. Een groot mannenhuis, vergelijkbaar met een Amerikaans dispuut idee, liet hun eerstejaars met een stokpaard rondjes rennen en je kon wedden op wie het snelste was. Echt een hilarisch concept, was echt leuk om te zien. Hierna gingen we naar de opening function van de wine society. Wat inhield dat je 0.70 cent betaalde voor onbeperkt wijn en pizza. Iedereen gedroeg zich echt als dieren of holbewoners om die pizza te pakken te krijgen, dat was echt niet normaal. Maar het was een geslaagde avond, wat nieuwe mensen gesproken en me echt ontzettend goed vermaakt om vervolgens weer lekker de stad in te gaan.

Op zaterdag hadden we natuurlijk wel een dagje strand verdiend. Omdat ik zo stront eigenwijs was om mijn benen niet in te smeren kon ik vervolgens nog drie dagen op de blaren zitten. Het was zo verbrand dat ik niet eens meer fatsoenlijk kon lopen. Maar dat maakte de lekkere lunch er niet minder op. Hierna gingen we naar een braai in echt het meest prachtige studentenhuis die ik ooit gezien had in Stellenbosch, wel ver weg, maar echt zo'n mooie omgeving. Op zondag was het weer tijd voor een wijntasting, we gingen met best een grote groep maar een deel wilde gewoon in het restaurant zitten. Ik had besloten dat ik me daar niet druk om ging maken maar gewoon ging genieten met de mensen die nog wel voor de tasting wilden gaan. Het was een prachtige wijnfarm, met allemaal zebra's en hertjes, en lekkere wijn en een prachtige omgeving. Echt genieten. Hierna ging ik met wat Duitse meisjes naar de cinema in de mall en het was, oh jawel de nieuwe 50 shades film. Ik houd normaal echt niet van dat soort films, maar het was echt een hele geslaagde avond.

Maandag hadden we weer een volledig lange dag les, maar ik had wel een complimentje gekregen van één van mijn klasgenoten wat me echt wel even beter deed voelen. Hierna was alweer de tweede wedstrijd van de Varsity Cup! In plaats van dat het me energie kostte om te praten met iedereen heb ik echt de hele avond krom gelegen om Alan een Zuid Afrikaanse jongen. Gewoon elkaar een beetje irriteren. Ik had blijkbaar een te gemene opmerking gemaakt toen ik zei "Het is wel typisch Zuid Afrikaans dat ze tijdens rugby alleen naar achter mogen gooien, het is zo niet efficiënt dus dat past wel bij Zuid Afrikaanse cultuur (wat waar is)", En ook ben ik erachter gekomen dat gescheurde briefjes hier niet geaccepteerd worden, waardoor we net 10 rand te kort kwamen voor ons drankje. Maar uiteindelijk hebben we dat ook weer prima opgelost.

Daarna sloeg de studiestress toch wel even toe. Hele dag gewerkt en niks af kunnen strepen van mijn to do list, wat best frustrerend is. Alles is zoveel werk en niet eens super moeilijk, maar het kost gewoon echt heel veel tijd en dat ben ik niet gewend van mijn Wageningse studentenleven. Gelukkig stond hierna mijn eerste surfles op de planning, dit was een en al genieten ondanks de veel te harde wind, waardoor het bord bijna tegen mijn hoofd knalde en ik nu overal blauwe plekken heb en een vin half door mijn vinger. Maar hee het was het allemaal waard want ik kon bijna elke keer staan! Echt súper gaaf. Hierna hadden we bedacht om maar een antivalentinesdiner met pizza van domino's te doen. 50% korting jeej! Maar dit dacht waarschijnlijk heel Stellenbosch, want na 2.5 uur wachten hadden we om 22.30 eindelijk onze pizza, en toen had ik mezelf al volgepropt met red velvet cupcakes. Maar laten we het positief bekijken, nu heb ik wat pizza over voor morgen!

VANDAAG IS DE GROTE DAG! IK GA SKYDIVEN. We gingen met een über naar het skydive centrum en toen begonnen de zenuwen wel een beetje te komen. Ik ga gewoon uit een vliegtuig springen, doe is even normaal! Fiona en ik waren de eerste die het vliegtuig in gingen en het kostte gewoon 20 minuten om op de goede hoogte te komen. Vervolgens was ik de laatste die sprong waardoor ik kon toekijken hoe extreem het eruit zag hoe iedereen eruit sprong. Maar wat was het gaaf! Ik kan het écht niet beschrijven. De wind suist langs je oren en je hebt een vrije val van 30-40 seconden en daarna beetje touren met de parachute. Je hebt gewoon helikopter vlucht, skydiven, en parasailen in 1. Echt een aanrader voor iedereen. Ik ben nog steeds helemaal vol met adrenaline. Hoe gaaf was dat. Hierna hebben we heerlijk sushi gegeten. Het was het zo waard om één college ervoor te skippen. Morgen denken we weer aan de studie en we checken niet mijn rekening en dan komt alles goed! Ook ben ik er vandaag achtergekomen dat MadSauce, de originele Amerikaanse Frietsaus, dus echt niet bekend is in Amerika. Ik was met 4 Amerikaanse meisjes en niemand wist wat het was. Erg teleurstellende Nederlandse Logica weer. Nu moet ik opschieten voor mijn volgende wijntasting en morgen ga ik mezelf echt opsluiten in mijn kamer om aan mijn studie te gaan. Ik wil nog een keer skydiven!!!